CZĘŚĆ 5 Zabiję cię!

Weszli do pokoju i zobaczyli na środku wielkie łóżko, jak dla nowożeńców.
W: Nie. To jest jakiś żart!
F: Wierzysz w przesądy.
W: I co ja mam teraz zrobić?
F: Iść spać, bo jest 4.30 nad ranem, a jutro mamy badać pacjentkę.
W: Dobra, idę poszukać jakiegoś sklepu.
F: Po co?
W: Żeby kupić jakiś materac, czy cokolwiek. Chyba nie myślisz, że będę spać z tobą w jednym łóżku.
F: O nie, nie będziesz spała na podłodze. Obiecuję ci, że za każdym razem, jak tylko zaśniesz, będę cię przenosił na łóżko.
W: No, ale jak  ty to sobie wyobrażasz, mam spać w jednym łóżku, z profesorem, swoim szefem.
F: Przecież cię nie zjem.
W: Ja się raczej obawiam czego innego.
F: Tak, zaproszę cię na kolację, dosypię coś do alkoholu, zgwałcę, sprzedam organy, zabiję, a zwłoki spuszczę w ubikacji. No Wiktoria...
W: No dobra, ale spróbuj mnie dotknąć, to cię zabiję.
F: Ok, ok. Idziesz pierwsza do łazienki?
W: Ty idź, ja się rozpakuję, zanim zajmiesz wszystkie wieszaki.
F: Jak sobie chcesz.
Falkowicz poszedł do łazienki, a Wiki zaczęła przegrzebywać walizkę.
W: Zabiję ją! - powiedziała na głos.
F: Kogo? - krzyknął z łazienki
W: Nie twoja sprawa.
F: I tak się dowiem.
Wiki wyciągnęła telefon i wybrała numer Agaty.
A: Halo.
W: Zabiję cię!
A: Oj tam, zamieniłam ci kilka rzeczy.
W: Kilka! Agata, kilka! Do cholery, ja tam mam same sukienki, w których widać mi dupę! I tak ci ludzi traktują mnie jak kogoś zbędnego, a teraz to już nie będę lekarzem, tylko atrakcją dla pana profesora, jeżeli mnie w tym zobaczą!
A: Dałam ci dwie koszule.
W: Świetnie, tylko, że jakbyś nie zauważyła, to to są pół prześwitujące koszule, a żadnego topu pod spód tu nie widzę! Nawet bieliznę mi zamieniłaś na jakieś koronki! W ogóle, to nie pamiętam, żebym to kupowała. Ale mniejsza o ciuch na dzień. Agata, ja mam z nim spać w jednym łóżku, a ty  mi zamieniłaś piżamy i normalny szlafrok na jakieś atłasy! Teraz zamiast mieć wybór pomiędzy  dresami, a leginsami, mam pomiędzy krótkimi koszulkami z błyszczącego materiału! Ta czarna, czy czerwona? W ogóle, czy ty mi zamieniłaś majtki na stringi z koronek!? Agata!
A: Zaraz, ty masz z nim spać w jednym łóżku?
W: Tak! Albo to, albo idę spać na śmietniku, bo najbliższy hotel jest 80 kilometrów z tond.
A: A tam, nie jest tak źle.
W: Agata! Nie jest tak źle! Czy ty się słyszysz!? Mam spać z Falkowiczem, swoim szefem w jednym łóżku, a ty mi spakowałaś jakieś atłasowe koszulki, zamiast  piżamy, zamiast normalnej bielizny mam jakieś koronki, a zamiast majtek - stringi!!!
A: Oj nie panikuj, będzie ok. Przecież on cię nie zje
W: Zabiję cię, wiesz! Mówiłam to już kilka razy, a teraz już na 100% dotrzymam obietnicy.
Gdy wypowiedziała te słowa do pokoju wszedł Falkowicz.
F: Kogo znowu zabijesz?
A: dobra, bo słyszę, że musisz kończyć.
W: Agata! - ta już się nie odezwała tylko rozłączyła. Wiki rzuciła telefonem.
W: Zabiję ją. - wymamrotała pod nosem.
F: Za co? - Falkowicz udał, że nic nie słyszał, mimo, że słyszał każde jej słowo.
W: Za to. - przerzuciła stertę koronkowej bielizny i atłasowych koszulek z boku na bok. Falkowicz podszedł i wyciągnął jedną z jej koszulek.
W: Nawet się nie odzywaj. A to są moje ciuchy - pokazała na stertę krótkich sukienek. Falkowicz wziął jej stringi w dwa palce i podniósł na jakieś 30cm.
F: No, muszę podziękować dr. Woźnickiej, jeśli będę miał takie widoki. pożyczę twój telefon, bo nie mam jej numeru. - podniósł telefon z podłogi
W: Zostaw! - próbowała mu go wyrwać
F: Zaraz.... o Agata, to ona
F: Dzień dobry...
W: Oddawaj ten telefon!!!
F: pani doktor...
W: Andrzej! Dawaj to!
F: chciałem podziękować...
W: Oddawaj to natychmiast!  - Wiktoria cały czas próbowała wyrwać mu telefon.
F: za przepakowanie walizki Wiktorii - Wiki wreszcie udało się wyrwać mu telefon
W: Zabiję cię, Woźnicka!
A: Miłej zabawy.
W: Miłej zabawy?! Czy ciebie łeb boli!? Idź ty lepiej na izbę, albo od  razu do psychiatry.
A: Oj przestań, trochę przesadziłam.
W: Trochę przesadziłaś?! Trochę przesadziłaś?! Agata, ty zrobisz ze mnie dziwkę przed tymi wszystkimi profesorami i jeszcze ten się będzie we mnie wślepiał. Wiesz co... przegięłaś.
A: Oj sory.
W: Sory?! Agata, weź mi teraz załatw normalne ciuchy!!!
A: Dobra, przepraszam, przesadziłam.
W: I co ja mam teraz zrobić, bo Falkowicz właśnie przewala w mojej, a raczej twojej bieliźnie, bo z tego co pamiętam, ja tego nie kupowałam.
Agata zaczęła się śmiać.
A: To weź się go spytaj, którą założyć.
W: Ha, ha, ha. Bardzo śmieszne. Policzymy się za tydzień, a i jak będziesz mieć chwilę, to napisz mi nowe SV jako prostytutce, bo w tych ciuchach nikt mi nie uwierzy, że jestem lekarzem
A: Dobra, nie wybuchaj już! Zostaw trochę energii dla profesorka! - ostatnie zdanie wypowiedziała tak głośno, że  Falkowicz usłyszał i zaczął się śmiać.
W: Tak, masz zupełna rację. To wiesz co ja już nie będę jej marnować na ciebie. - rozłączyła się
W: A ty to zostaw!
F: Oj, oglądam tylko. W tej ci będzie ślicznie. - wyciągnął czerwoną koszulkę i dostał za to poduszką w głowę.